Císař Karel IV. v r. 1365 udělil nově jmenovanému olomouckému biskupovi Janovi ze Středy a jeho nástupcům v užívání titul hrabě královské kaple české, který se vztahoval na hradní kapli Všech svatých. Titul náležel k dvorským úřadům, což z jeho nositelů učinilo členy královského dvora, a zaručoval jim přednost před všemi biskupy kromě arcibiskupa pražského (více v článku Pojednání o titulu hrabě královské kaple české).
Karel IV. potvrdil privilegium listinou vydanou dne 1. 3. 1365, v níž vystupuje jako císař římský a král český. V textu pak uvádí, že titul hraběte královské kaple české uděluje olomouckému biskupovi Janovi ze Středy a jeho nástupcům k povznesení cti a důstojnosti olomouckého biskupství, aby jim na svém dvoře zajistil přednost před všemi ostatními biskupy s výjimkou pražského arcibiskupa a zavázal je přednostním právem a povinností sloužit v královské kapli za přítomnosti panovníka slavnostní bohoslužby. A zároveň nařizuje, aby listina byla na věčnou památku uložena v archivu místního biskupství, aby olomoucký biskup i jeho nástupci zůstávali za projevenou milost vždy věrní a oddaní českému království.
Opis listiny byl publikován v edici písemných pramenů nazvané Codex diplomaticus et epistolaris Moraviae (Tomus IX: 1356–1366, num. 391, str. 290 a 291. Ed. Brandl V. Brün: Verlag des Mährischen Landes-Ausschusses, 1875).
Karolus Quartus Diuina fauente clemencia Romanorum Imperator semper Augustus et Boemie Rex Venerabili Johanni Olomucensi Episcopo Regalis Capelle Boemie Comiti, Principi et deuoto suo dilecto Graciam suam et omne bonum. Inter alias sollicitudines, quibus circa disponendos honores statuum et dignitatum, qui et que a felici Regno nostro Boemie et eius insigni Corona rite dependent, frequentis diligencie studio et accurata mentis sollercia semper intendimus, Illud nostre meditacioni singulari quadam ymagine occurrit vbique precipuum, Qualiter ad laudem Creatoris altissimi Et ob clara memorie Illustrium Progenitorum nostrorum quondain Boemie Regum, qui nos precesserunt feliciter, salutis remedia auctore domino, qui cuncta tuetur, Kathedralium Ecclesiarum, quas antedictum Regnum nostrum Boemie felici gubernacione complectitur, Venerabilem statum amplioribus continuo libertatum ac dignitatum honoribus decoremus. Considerantes igitur Ecclesiasticos Principatus huiusmodi nostre temporalis dicionis vt premittitur, Tanto plus honoris et dignitatis suscipere, Tantoque lacioris securitatis tranquillari fiducia Et sub vmbra Regie proteccionis quiescere, Quanto Corone Regali Boemie ac Regio Dyademati de clementis Principis bonitate conspicua benigniori fuerint gracia vicinati: Vt igitur Olomucensis Ecclesia tua, Cui nunc dispensacione diuina preesse dinosceris, nostre liberalitatis gracia acceptis subleuetur honoribus et dignitatum officiis honoretur, Tantoque ipsius Presules, qui pro tempore fuerint, Principes nostri, forcius ad nostros Regum et Corone Boemie animentur honores, subieccionem ot fidem, quanto plura se viderint a Maiestate Regia beneficia recepisse, Animo deliberato, non per errorem aut inprouide, Sed sano Principum, Baronum ac procerum nostrorum accedente consilio Auctoritate Regia Boemie ac de certa sciencia Te deuotum nostrum Carissimum et vniuersos Successores tuos Olomucenses Episcopos prefati Regni nostri et Corone Boemie, Principes et deuotos, ammodo imperpetuum Regalis Capelle Boemie Comites facimus, ordinamus, constituimus, erigimus, instituimus et creamus, Volentes et hoc Regio Boemie perpetuo decernentes edicto, Quod tu et prefati successores tui, Olomucenses Episcopi, qui pro tempore fuerint, se Comites Capelle Regalis Boemie intitulare, nominare et scribere possint et debeant cunctis futuris temporibus Et dum in Capella Regali Boemio tempore sollempnis celebracionis diuinorum presentes extiterint, eciam si plures ibi forent Episcopi, soli dunitaxat Clarissimis Boemio Regibus, qui pro tempore fuerint, dominis suis Ewangelium osculandum, dum tempus exegerit et pacem post tercium Agnus dei cum debita veneracione ministrent Et si graciam habuerint, ipsimet diuina celebrent, Benediccionem erogent, nisi forte Venerabilem Pragensem Archiepiscopum Regalis Consilii Boemie Primatem, Principem et deuotum nostrum adesse contigeret, quem in prerogatiuis predictis omnibus simpliciter in casu sue presencie volumus anteferi. Igitur deuote Carissime oblatam tibi deliberacione Regia Regalem graciam animo grato recipiens Posteritati tue talis gratitudinis dimittas exempla , vt huismodi gracie nostre tenor et series in Archiuis Ecclesie tue iugiter maneat Et discat illa, que te sequetur posteritas, quam magnis merito deuocionum obligetur affectibus ei Regno eique Corone, a quibus tante dulcedinis gloriosa indicia, tam benignis graciarum affectibus emanarunt . Presenciutu sub nostre Maiestatis sigillo testimonio literarum. Datum Prage Anno domini Millesimo Trecentesimo Sexagesimoquinto Indiccione Tercia Kalendis Marcii Regnorum nostrorum Anno Decimonono Imperii vero decimo.
Ad mandatum domini Imperatoris prepositus Wecslarionsis Rud. de Frideberg.